Αρκετοί θα φαντάζεστε τι πρόκειται να θίξω... Στους υπόλοιπους θα πω κάποιες λέξεις κλειδιά. Σφαγές, πολεμικές αποζημιώσεις, Χάγη. Οι περισσότεροι συνεννοηθήκαμε, νομίζω. Είναι μεγάλο θέμα η απαίτηση πολεμικών αποζημιώσεων των Διστομιτών από τη Γερμανία για τις σφαγές και τα αποτρόπαια εγκλήματα των ναζιστών, κατά την Κατοχή. Θέμα που έφτασε υπό μορφή καταγγελίας στο δικαστήριο της Χάγης. Η κυβέρνησή μας, από τη μία δεν ήθελε να δημιουργηθεί πρόβλημα, αλλά από την άλλη δεν ήθελε να αποδειχθεί για άλλη μια φορά αντιπατριωτική και μία μέρα πριν την κατάθεσή της καταγγελίας, συναίνεσε και το έπαιξε μπροστάρισα.
Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ειδικός πάνω στο θέμα κι ούτε γνωρίζω καλά το παρασκήνιο, αλλά επειδή ακούω σχετικά, δεξιά και αριστερά, είπα να κάνω μια μικρή έρευνα προς αναζήτηση της αλήθειας. Άλλωστε αυτό θεωρώ πως είναι και το νόημα της ζωής. Όποιος, φυσικά, γνωρίζει κάτι παραπάνω, καλοδεχούμενος να συνεισφέρει...
Αν πραγματικά κατατέθηκε η καταγγελία, έτσι όπως φθάνει στα αυτιά και τα μάτια μου, ίσως και να ξεφτιλιστούμε για άλλη μια φορά διεθνώς (τσιτάτο από προηγούμενο άρθρο). Επαναλαμβάνω, αν κατατέθηκε έτσι ακριβώς...
Ξεκινώ παραθέτοντας τη σύμβαση που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση (υπέγραψε ο τότε πρέσβης μας στη Bόνη, Θωμάς Yψηλάντης) το 1960 με την τότε κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Γερμανίας (υπέγραψε ο υφυπουργός Eξωτερικών Aλμπερτ Bαν Σέρπενμπεργκ) και αφορά τις αποζημιώσεις:
«H Γερμανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία θα καταβάλει εις το Bασίλειον της Eλλάδος εκατόν δέκα πέντε εκατομμύρια γερμανικών μάρκων υπέρ των υπό εθνικοσοσιαλιστικών μέτρων διώξεων διά λόγους φυλής, θρησκείας ή κοσμοθεωρίας θιγέντων Eλλήνων υπηκόων, οίτινες υπέστησαν, συνεπεία των μέτρων τούτων διώξεως, ζημίας ελευθερίας ή υγείας και ιδίως και προς όφελος των επιζησάντων οικείων των φονευθέντων συνεπεία των μέτρων διώξεων τούτων».
Σαφέστατη η σύμβαση. Μας δόθηκαν 115 εκατομ.μάρκα. Ή σωστότερα δόθηκαν στον τότε πρωθυπουργό μας, Κων/νο Καραμανλή και το βασιλιά της χώρας. Στην τελευταία γραμμή είναι επίσης σαφέστατο σε ποιων τα χέρια πρέπει να πάνε, αλλά οι κυβερνώντες (για χιλιοστή φορά) έκαναν τους πρεσβύωπες και τα κράτησαν.
Υπάρχει, όμως, μια σημαντική υποσημείωση στη σύμβαση! « Μη θιγομένων ενδεχόμενων μελλοντικών νομίμων απαιτήσεων Eλλήνων υπηκόων». Η σημερινή κυβέρνηση που γνωρίζει για τη σύμβαση που αγνοούν πολλοί Έλληνες, εδώ θα πατήσει για να πέσει ηρωικώς μαχόμενη. Η λέξη "νομίμων" ε'ιναι το κλειδί, νομίζω. Επειδή δε δύναμαι να γνωρίζω λεπτομέρειες της συνολικής καταγγελίας, αναφέρω μόνο πως υποχρεωμένο είναι ένα κράτος να σε αποζημιώσει για την επίσημη "πολιτική" του. Π.χ. αν εγώ βρεθώ σε περίοδο πολέμου και σφαγιάσω 10 ανθρώπους και η Ελλάδα χάσει τον υποτιθέμενο πόλεμο, δεν οφείλει η κυβέρνηση να αποζημιώσει τις οικογένειες των σφαγιασθέντων από μένα.
Έτσι, θεωρώ μέγιστη παραπληροφόρηση αυτά που κυκλοφορούν στην "πιάτσα"! Ένα "ό,τι αρπάξουμε", ουσιαστικά, από δισέγγονα των σφαγιασθέντων. Όμως...
Υπάρχει ένα σίγουρο δίκαιο από την πλευρά της Ελλάδας που δε θίγεται ποτέ, γιατί πάντα οι Έλληνες ομφαλοσκοπούμε και αστοχούμε! Μια καταγγελία που θα δικαιωνόταν. Ποια; Για το καταναγκαστικό δάνειο που απέσπασε η ναζιστική Γερμανία από τη χώρα μας κατά τη διάρκεια της Kατοχής. Καταναγκαστικό, επαναλαμβάνω! Αναλογισθείτε και τους τόκους...
Αλλά πάντα αστοχούμε. Όπως, στο ελαφρώς πιο επουσιώδες θέμα του βιβλίου της Ιστορίας. Ενώ υπήρχε σύμφωνία που η Ελλάδα σεβάστηκε και η Τουρκία συνέχισε να αγνοεί προκλητικά, αντί να καταγγελθεί η παραβίαση, απλά αρχίσαμε να φαγωνόμαστε μεταξύ μας...
Με τις υγείες μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου