"ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!"

Χρόνια πολλά και από αυτό το βήμα! Σήμερα θέλησα να εκφράσω σύντομα τις σκέψεις μου για το κίνημα (;) "Δεν πληρώνω". Το ερωτηματικό υφίσταται γιατί αναρωτιέμαι αν είναι κίνημα. Δύο από τις ερμηνείες της λέξης σύμφωνα με τα λεξικά είναι: α) εξέγερση που έχει σκοπό μια ανατροπή, β) στάση για την εξυπηρέτηση ενός σκοπού.

Δεν μπορώ να συνταχθώ υπέρ ή κατά αυτού του μότο, γιατί δεν ξέρω ποιοι είναι οι στόχοι του. Αν είναι μια αντίδραση υγιών πολιτών που δεν ανέχονται την υποκρισία και την κλεψιά του συστήματος (και σε οικονομικό και σε συνειδησιακό επίπεδο) που είναι εδώ και χρόνια σε ισχύ και θέλουν να το ανατρέψουν με όραμα για κάτι διαφορετικό, τότε να ενώσω τις δυνάμεις μου προς αυτή την κατεύθυνση.

Αν είναι, όμως, στάση ζωής διαφωνώ κάθετα. Δε γίνεται να λειτουργήσει τίποτα αν δεν πληρώνει ο καθένας από εμάς, αν δε συμμετέχει, αν δε βοηθά και τότε γινόμαστε συνένοχοι και επιβεβαιώνουμε το γνωστό χαρακτηρισμό, "τζαμπατζήδες".

Είμαι της επαγωγικής άποψης πως κάθε πολίτης συνιστά μια μικρή κοινωνία με τον άμεσο περίγυρό του και έτσι αν δεν αλλάξει ο καθένας από εμάς, δε γίνει ενεργός και κοινωνικό ον, τότε καμία κοινωνία δε μπορεί να εξελιχθεί, να βελτιωθεί, στις δομές και την ουσία της.

Το μεγαλύτερο ατόπημα που μπορεί να διαπράξει κανείς είναι να περιμένει να αλλάξει η κοινωνία για να αλλάξει ο ίδιος. Όντας, μάλιστα, κλεισμένος στο καβούκι του. Η πορεία είναι αντίστροφη, ανηφορική, αλλά κι ευχάριστη γι'αυτόν που έχει στόχους.

ΑΜΗΧΑΝΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Αυτός είναι ο μεγάλος τίτλος του εξωφύλλου της "Free Sunday" και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Έχουμε διανύσει ένα σημαντικό μέρος της διακυβέρνησης και των μέτρων ΠΑ.ΣΟ.Κ. (ή Δ.Ν.Τ. αν προτιμάτε). Κάποιος θα μπορούσε να βάλει λεζάντα, "αντιλαϊκή πολιτική", αλλά θαρρώ πως θα ήταν ελλιπής. Στην πραγματικότητα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δείχνει ανίκανο και αμήχανο να διαχειριστεί τα προβλήματα της χώρας (που ως επί το πλείστον εκείνο δημιούργησε) και κάνει σπασμωδικές κινήσεις.

Δε γνωρίζει ούτε τα έσοδα ούτε τα έξοδα της χώρας, υπερχρεώνεται και δε μπορεί να αποπληρώσει τις δόσεις. Επιλέγει "εύκολα" νομοσχέδια που πλήττουν τους μικρομεσαίους, σχεδόν καταργεί τη μεσαία τάξη, ετοιμάζονται αποκρατικοποιήσεις και αποτέλεσμα από αυτή την πολιτική λιτότητας δεν υπάρχει. Αναρωτιέμαι υπάρχει κάποιος που μπορεί να εκτιμήσει σε πόσα χρόνια θα μπορέσει να ορθοποδήσει κάπως το κράτος μας;

Θυμάμαι τον Ε.Βενιζέλο (του οποίου τις διανοητικές ικανότητες θαυμάζω απεριόριστα) στην εκπομπή του Ν.Χατζινικολάου να επιμένει πως υπάρχει σχέδιο και πως άμεσα φαίνονται μόνο τα αποτελέσματα της αύξησης του Φ.Π.Α. και των περικοπών μισθών και πως θα παρθούν και μέτρα "ελέγχου των ισχυρών" μέσω της εφορίας που θα έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Όσο αφελής κι αν θέλω να είμαι, η λογική λέει πως πρώτα πρέπει να οργανωθούν και να εφαρμοστούν τα μακροπρόθεσμα σχέδια, ώστε να μην καθυστερήσει υπερβολικά η καρποφόρησή τους. Αντιθέτως, κωλυσιεργούν σε αυτά και καθημερινά ψάχνουν να βγάλουν απ'τη μύγα ξύγγι.

Πέραν των προσωπικών συμφερόντων όλων των πολιτικών, διακρίνω κι εγώ αυτή την αμηχανία αντιμετώπισης του οικονομικού ελλείματος και της δυσλειτουργικής (ή ανύπαρκτης) ανάπτυξης. Όπως, η Ν.Δ. επέδειξε ατολμία, έτσι και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. βλέπουμε άκρατη αμηχανία. Ένα πελάγωμα για το οποίο έχουν όλη την ευθύνη οι ίδιοι, γιατί πήραν απατεωνίστικα τις τελευταίες εκλογές με ατάκες τύπου "λεφτά υπάρχουν". 

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛ.ΠΕ.

Σήμερα πρόσεξα πως οι υπάλληλοι των ΕΛ.ΠΕ. αποφάσισαν για δεκαήμερη απεργία. Στην Ελλάδα, όποιος απεργεί, έχει δίκαιο. Έτσι, λοιπόν, ελάχιστοι ενοχλούνται από την προκλητική διαμαρτυρία τους.

Με μια πρόχειρη αναζήτηση, μπορείτε να καμαρώσετε τους μισθούς τους, από 60.000 ως 120.000 ευρώ το χρόνο συν αρκετά εξοργιστικά επιδόματα. Παρόμοια ιστορία και για τους ναυτεργάτες, τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ και τους δικαστές που λαμβάνουν υπερβολικά πολλαπλάσιο μισθό (και επιδόματα βεβαίως) από τον "μέσο" μισθωτό.

Μέσα σε αυτή τη γελοιότητα, λοιπόν, αφανίζεται το δίκαιο της πλειοψηφίας των οικονομικά εξαθλιωμένων Ελλήνων. Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Ότι εξισώνονται τα αιτήματα όλων. Ισοπέδωση.