ΗΤΑΝ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ!

Σήμερα μπήκαν 30-40 ακροδεξιοί ακτιβιστές (κατά Βορίδη) στο Μαθηματικό Αθηνών με κουκούλες και κράνη κρατώντας λοστούς, σίδερα και τσεκούρια και αφού τα έκαναν λαμπόγυαλο, άνοιξαν μερικά κεφάλια φοιτητών (5, συγκεκριμένα, που νοσηλεύθηκαν στον Ερυθρό Σταυρό) και κατέλυσαν τις γενικές συνελεύσεις των τμημάτων Μαθηματικού και Φυσικού, συνέχισαν τις "ομορφιές" τους στη Φιλοσοφική.

Παρά τον όλο -πραγματικής και συμβολικής σημασίας- ορυμαγδό, αρκετά μαθήματα συνεχίστηκαν κανονικότατα (το μεταπτυχιακό μου δεν πήρε καν χαμπάρι τι γινόταν 5 μέτρα παραδίπλα)!

Το πόσο ντρέπομαι για τους καθηγητές μου δεν περιγράφεται! 
Όταν η Απάθεια βασιλεύει και προσφέρει απλόχερα την εξουσία στο φασισμό της Βίας, μην ελπίζεις σε τίποτα, μαλάκα νεοέλληνα!

Δεν το δικαιούσαι!

ΑΠΛΩΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ

Σε μια κοινωνία που δεν κουβαλά στάλα ευαισθησίας για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους της, μην ελπίζεις σε τίποτα.

ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΘΛΙΨΗ

ΜΕΡΙΔΙΑ ΕΥΘΥΝΗΣ

Παρατηρώ μια εκτίμηση μικρής ή μεγαλύτερης εξέγερσης, με αφετηρία αύριο από τον περίγυρό μου. Εκτίμηση πως θα διοριστεί κυβέρνηση συνασπισμού από την Τρόικα. Σε περίπτωση που βγει αληθινή αυτή, θα ήθελα να έχω προλάβει να διατυπώσω και τη δική μου ασήμαντη γνώμη για τα μερίδια ευθύνης, αφού εδώ και δυο χρόνια όλοι έχουμε πλέξει γαϊτανάκι μεταβίβασης ευθυνών.

Με δική μας ευθύνη (και όταν λέω "μας" εννοώ, φυσικά, τους κοινούς πολίτες της χώρας) άκμασε η επιπολαιότητα, η αρπαχτή και η επίπλαστη ευδαιμονία οδηγώντας στην πλήρη διαπλοκή. Όμως! Οι ευθύνες πρωτίστως είναι των, επί δεκαετίες, κυβερνώντων (και όλου του κοινοβουλευτισμού). Ακόμη κι αν δε διαμορφώνουν πλήρως την κοινή γνώμη, αυτοί δημιούργησαν την αναξιοκρατία, αυτοί επέβαλλαν την ατιμωρησία, αυτοί δίδαξαν τα "μπουζούκια", αυτοί γέννησαν τη σημερινή διαφθορά και εκμαύλισαν τον Έλληνα πολίτη!

Έτσι, λοιπόν, ακόμη κι αν είμαι (που είμαι) ο μεγαλύτερος λογοκριτής του Λαού, το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης το απολαμβάνουν οι βουλευτές και οι παρατρεχάμενοί τους από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Υ.Γ. Και να δηλώσω πως θεωρώ ότι σημαντική μερίδα του κόσμου κοιτά το δάχτυλο αντί για το φεγγάρι. Διαδηλώνει επειδή της έκοψαν 100, 200 ευρώ και όχι επειδή της στερούν θεμελιώδη δικαιώματα, της απαγορεύουν τα όνειρα, της προδίδουν το παρόν και το παρελθόν, της υποθηκεύουν το μέλλον, της νεκρώνουν τη δημιουργία και της επιβάλλουν τον πιο ύπουλο φασισμό της παγκόσμιας (ίσως) ιστορίας.

WE NEED TO TALK ABOUT ME?

Έχω καιρό να γράψω σε τούτο το μπλογκ. Αφορμή για να σπάσει ο πάγος στάθηκε η πρόσκληση της φίλτατης Eskli για μια μπλογκοκοινοπραξία όπου ο καθένας λέει 7 πράγματα για τον εαυτό του. Ελπίζω μόνο να μην είναι έμπνευση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για να μας γνωρίσει καλύτερα.

Δεν ξέρω πως να αρχίσω, αλλά θα το παλέψω.
1. Επίκαιρο κιόλας. Λατρεύω το χειμωνιάτικο καιρό. Αυτόν που παραπέμπει σε κεντρική Ευρώπη. Με βαρύ κρύο (ελάχιστη υγρασία), χιόνι αν είναι δυνατόν ή ψιλόβροχο. Ιδανικός καιρός για βόλτες σε δάση, ποτάκια σε μικρά μπαρ, πολύ σινεμά και αγκαλιές κάτω από τις κουβέρτες.
2. Αν πεθάνω σύντομα θα είναι από νταλίκα ή ταξί που με καταβρόχθησε με το ποδήλατο σε κάποιον κεντρικό δρόμο της Αθήνας. Είκοσι με τριάντα ποδηλατικά χιλιόμετρα την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα. Όχι και τον τελετάρχη, όμως.
3. Η πιο ταπεινωτική εμπειρία της ζωής μου είναι το στρατιωτικό. Κυρίως, κατά την 8μηνη παραμονή μου στην παραμεθώριο. Ήμουν ένας άλλος. Αδίκησα πολύ τον εαυτό μου τότε.
4. Μία από τις περιόδους που αναπολώ με νοσταλγία στο σήμερα είναι όταν πριν από καμιά ντουζίνα χρόνια κυκλοφορούσα σε σχολικούς διαδρόμους με μαλλί αφάνα (εντάξει, η κώμη υφίσταται ακόμη), αξύριστος για κάνα χρόνο, μπότες με σπιρούνια, τζιν ενδυμασία από την κορφή ως τα νύχια, ακουστικά βιδωμένα στα αυτιά με Emperor και Mayhem από τις 7.30 το πρωί.
5. Όσο επιθυμώ τα συχνά ταξίδια στο εξωτερικό, άλλο τόσο τα αποφεύγω. Με γεμίζουν με τόση ενέργεια και αισιοδοξία που κάθε φορά που επιστρέφω από ένα τέτοιο, βρίσκομαι στα πρόθυρα της μετανάστευσης. Κυρίως, για το ασύλληπτο καυσαέριο (εξαιτίας του υπερπληθισμού παλαιάς τεχνολογίας αυτοκινήτων) και την αντικοινωνική συμπεριφορά των Ελλήνων. Κωλοέλληνες, βλέπεις.
6. Έχω πάψει να παίρνω κατάκαρδα τα λεγόμενα "δυσάρεστα" που έρχονται κατά ριπάς.Εξοργίζομαι στιγμιαία και στη συνέχεια σαρκάζω. Κάπως έτσι, επιβιώνω κι εγώ.
7. Μου αρέσουν οι μόνιμοι συνοδοιπόροι, μα συγχρόνως λατρεύω τη ρευστότητα, την εσωτερική (συχνά και την εξωτερική) δράση και τη συνεχή αναζήτηση. Αν βρω μόνιμο προορισμό, θα πάψω να υφίσταμαι.

Αυτά τα ολίγα, λοιπόν, κι από μένα. Δε μου αρέσουν οι διακρίσεις, γι'αυτό δε θα επιλέξω φίλους - bloggers. Η πρόσκλησή μου είναι ανοιχτή προς όλους που τολμούν!

ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΤΡΙΤΗ 27/9

Αποκλεισμός της Βουλής των Ελλήνων την ερχόμενη Τρίτη που θα ψηφιστεί ο φόρος για τα ακίνητα, μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ. Με αυτοκίνητα, μηχανές, πεζοί, όλοι οι Έλληνες στο Σύνταγμα. Δώστε τέλος στην προδοσία. Όλη η Ελλάδα ενωμένη!

Διαδώστε το μήνυμα, με κάθε μέσο!

ΠΕΡΙ ΦΑΣΙΣΜΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ

Έχω καιρό να γράψω κάτι σε αυτό το μπλογκ. Όχι επειδή δεν υπάρχουν ερίσματα, αλλά περισσότερο για λόγους ανασύνταξης δυνάμεων. Η τελευταία φορά ήταν κατά το διήμερο των οργανωμένων και μη διαδηλώσεων ενόψει ψηφισης του μεσοπρόθεσμου πριν ένα μήνα περίπου.

Εκείνες τις μέρες γινόταν έντονα κουβέντα στο διαδίκτυο και στο ραδιόφωνο (στις 2-3 εκπομπές που ακούω επιλεκτικά) για τη σημερινή κυβέρνηση. Άλλοι τη χαρακτήριζαν Χούντα και άλλοι διαφωνούσαν. Δεν ήταν λίγοι και οι γηραιότεροι άνθρωποι που συναντώ καθημερινά στη γειτονιά που μου λέγανε πως τέτοια πράγματα δεν έχουν ξαναδει στη ζωή τους. Ούτε στη δικτατορία.

Η αλήθεια είναι πως στην κατά πολύ βραχύτερη ζωή μου ούτε εγώ έχω ξαναδεί την αστυνομία να επιδεικνύει ένα τόσο βάναυσο πρόσωπο. Να χτυπά (δολοφονικά κάποιες φορές) αδιακρίτως, να επιτίθεται σε τουρίστες στην Ακρόπολη, να ψεκάζει σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι με χημικά και να προσφέρει ασφυξιογόνα στους "αγανακτισμένους" γιατρούς και νοσηλευτές, αλλά και μέσα στο μετρό που δεν υπήρχε διαφυγή για τους διαδηλωτές.

Η συμπεριφορά της αστυνομίας (κατ'εντολή της κυβέρνησης προφανώς) ήταν δεδομένα φασιστική. Τουλάχιστον εκείνες τις δύο ημέρες. Αυτό έχει διττή ανάγνωση, όμως. Από τη μία πλευρά, τα πράγματα αγριεύουν (αναμφισβήτητα), αλλά από την άλλη, όταν ένα καθεστώς* χρησιμοποιεί τόσο εκτεταμένα τη βία, δηλώνει αδυναμία και ανήμπορο να κυβερνήσει.

Πιο φασιστική συμπεριφορά από την αστυνομία, επέδειξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Διέγραψε απευθείας τον διαφωνούντα βουλευτή και κυρίως, ενώ έξω από τη Βουλή μαινόταν πόλεμος, μέσα στη Βουλή υπήρχαν γελάκια και συγχαρίκια που πέρασε το Μεσοπρόθεσμο (πόσο υποκριτικό, όταν υποτίθεται πως το ψήφισαν με πόνο ψυχής;!). Σχηματικά, έτσι δεν είναι και στη Λιβύη που έχουν καθεστώς Καντάφι;

*Χαρακτηρίζω καθεστώς την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., καθώς δεν εκλέχθηκε ποτέ για να πράξει αυτά που έπραξε. Άλλο ήταν το πρόγραμμά του, για άλλους λόγους το ψήφισε ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος. Όχι για το Μνημόνιο, όχι για το Δ.Ν.Τ., ούτε για τα υπόλοιπα. Εγκληματική η απάτη του (πέρα από την εγκληματική αφέλεια ή συμφεροντολογία των ψηφοφόρων του)!

ΣΕ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ

Νομίζω πως βρισκόμαστε στο πιο κομβικό σημείο της ελληνικής ιστορίας του τελευταίου αιώνα. Πιο κομβικό και από της μεταπολίτευσης.

Τώρα που αρκετός κόσμος εκφράζει δημοσίως την αντίδραση του στην πολιτική της κυβέρνησης, αλλά κυρίως εναντίον του σαθρού υπάρχοντος συστήματος, είναι ευκαιρία να γκρεμίσουμε για να ξαναχτίσουμε. Η μεγαλύτερη απογοήτευση θα είναι να πεθάνει άλλη μια κίνηση και να υποταχθεί στο δήθεν ανέφικτο. Τότε είναι δεδομένη η ολοκλήρωση της κατρακύλας και της ξεφτίλας.

Μάλιστα η αυριανή μέρα νομίζω πως είναι από τις πιο σημαντικές. Οι μέρες αυτών που ασκούν τέτοιες πολιτικές και παίρνουν αντίστοιχα καταστροφικά και αναποτελεσματικά μέτρα λιτότητας οφείλουν να είναι μετρημένες. Οι μέρες της εξουσίας τους, όχι της ζωής τους. Αδιαφορώ για τη ζωή τους (εκεί μας έφθασαν!).

Υ.Γ. Δεν αντλώ (ούτε αντλούσα ποτέ) ιδιαίτερη πληροφόρηση από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης κι έτσι δε γνωρίζω σε ποιο στάδιο προπαγάνδας βρίσκονται. Άλλωστε η πιο εύκολη προπαγάνδα γίνεται όταν ο άλλος είναι είτε σε κατάσταση ευθυμίας είτε σε κατάσταση θυμού.

ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Μετά από πέντε μέρες συνεχούς παρουσίας στο Σύνταγμα, μετά χαράς διαπιστώνω πως η κίνηση δυναμώνει. Χθες στην πανευρωπαϊκή συγκέντρωση, ο κόσμος που βρέθηκε ανά περιόδους από το απόγευμα ως τα μεσάνυχτα, πρέπει να έφθασε τις 100.000.

Ενισχύεται η οργάνωση των ομάδων των "Αγανακτισμένων". Ομάδων σίτισης, νοσηλείας, μεταφραστικού, καθαριότητας, περιφρούρησης κ.α.

Ειδικά στα της περιφρούρησης, η βραδυνή συνέλευση ζήτησε να αυξηθεί η δύναμη της ομάδας, διότι μένει κόσμος σε σκηνές στην πλατεία και η Χρυσή Αυγή κάνει βόλτες τριγύρω.

Μία γυναίκα με αυτοκίνητο χτύπησε μια κοπέλα που διαδήλωνε, επειδή ήθελε να περάσει μέσα από το πλήθος.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο κόσμος είχε χωριστεί σε δύο μέρη. Σε αυτούς που συνέχιζαν να φωνάζουν συνθήματα, να σηκώνουν πανό και να παίζουν ταμπούρλα και σε αυτούς που είχαν στήσει μια σύγχρονη Εκκλησία του Δήμου στο κέντρο της πλατείας απαιτώντας άμεση δημοκρατία με προτάσεις, ιδέες και ψηφοφορίες.

Το παρακάτω αποτελεί το πρώτο ψήφισμα των "Αγανακτισμένων":
       
       Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς. Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο Σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας. Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

              Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, τρόικα, τράπεζες, μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας. 

Άμεση δημοκρατία τώρα!

Ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

Κ.Κ.Ε. Ο ΚΑΠΗΛΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Αφορμή για το παρόν κείμενο μου έδωσαν διάφορα φόρουμ όπου συνάντησα απόψεις υποστηρικτών του Κ.Κ.Ε., αλλά οι απόψεις αυτές είναι ριζωμένες μέσα μου χρόνια τώρα.

Μου είναι το πιο αντιπαθές κόμμα και δε θεωρώ σε καμία περίπτωση τον εαυτό μου δεξιό. Φίλοι και γνωστοί ξέρουν πως το θεωρώ το πιο αποκρουστικό κόμμα που φέρει τόνους νεοσυντηρητισμού και τείνει να γίνει επικίνδυνο εκμεταλλευόμενο την άγνοια και την απελπισία κάποιων ανθρώπων.

Το χαρακτηρίζω καπηλευτή της επανάστασης (αλλά και νταβατζή των εργατών) χρόνια τώρα. Δε διαφέρει σε τίποτα με το σαθρό συνδικαλισμό. Διοργανώνει μόνο του διαδηλώσεις, αποκομμένο από τους υπολοίπους, θεωρεί εαυτόν εθνοσωτήρα και τον κομμουνισμό (αυτό το απολυταρχικό οικονομικό σύστημα) ως μόνη λύση.

Οι απόψεις υποστηρικτών του σε φόρουμ με εξόργισαν για άλλη μια φορά. Με θέμα το "Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα", εκφράζουν τη δυσφορία τους για την απουσία οργάνωσης του κινήματος (απαιτούνται εργατοπατέρες), την έλλειψη προτάσεων (των δικών τους στείρων προτάσεων) και άκουσον-άκουσον την μεγάλη ιδεολογική και κοινωνική απόκλιση των ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν. Να τους ενημερώσω πως το τελευταίο είναι πιο φασιστικό και από την πολιτική γραμμή του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Όσον αφορά την έλλειψη προτάσεων, έχω εκφραστεί άπειρες φορές σε μπλογκ πως θεωρώ απαραίτητη τη συνειδητοποίηση της κατάστασης από τους πολίτες και τη θέση στόχων επιτακτική. Πρώτα και κύρια, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας.

Αλλά πάνω από τις ιδέες μου είναι η αχρωμάτιστη συλλογικότητα και η αυθόρμητη και ειρηνική κίνηση συμπολιτών μου. Χωρίς ομάδες περιφρούρησης (για τις οποίες συνεχώς καυχιέται το εν λόγω κόμμα), εκφράζουν όλοι την αγανάκτηση τους, μακρυά από τις παρωπίδες που θέλουν οι άλλοι να επιβάλλουν.

Επικροτώ, λοιπόν, αυτή την κίνηση και θα είμαι εκεί για όσο κρατήσει. Αλλωστε, δίνεται η μεγάλη ευκαιρία να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, ακόμη και να διασκεδάσουμε.

Υ.Γ. Προβοκάτσια κ.κ. του Κ.Κ.Ε. είναι που αποκαλείτε την κίνηση αυτή, "Απογοητευμένοι Πασόκοι και Νεο Δημοκράτες". Είστε τόσο ξεπερασμένοι πια που σας λυπάμαι...